Grzyby hodowlane

Pieczarki można uprawiać, nawet w piwnicy. Wymagają, aby było ciepło, ciemno i wilgotno. Najlepszym podłożem jest słoma z końskim nawo­zem. Możemy hodować je nawet w skrzynkach ustawionych warstwowo. Pieczarki zawierają ok. 3% białka i tyleż węglowodanów, ok. 0,9% błon­nika, dużo potasu, fosforu, nieco wapnia i żelaza, jodu, śladowe ilości witamin E, C i z grupy B. Pieczarki spożywamy na surowo, przyrządzając rozmaite surówki i sałatki oraz duszone, smażone i marynowane. Jedzone na surowo powinny być wcześniej oczyszczone pod bieżącą wodą. Najlepsze są młode, niewielkie i zdecydowanie białe. Aby nie zmieniły koloru należy je skropić sokiem z cytryny lub włożyć do wody zakwaszonej sokiem z cytryny. Łączą się znakomicie z różnymi warzywami, wę­dzonymi wędlinami, sosem majonezowym lub winegret.

Pamiętajmy, że są to jedyne grzyby, które je się na surowo.

Coraz większą popularność zyskuje w Polsce boczniak. Wyróżnia go duży, gładki, jasny kapelusz o barwie kremowo-białej lub kości słoniowej, które­go średnica może mieć 15-17 cm. Ma bardzo krótki, białawy trzon. Grzyby te są hodowane w dużych ilościach. Rosną na drewnie bukowym i topolowym, na słomie i innych substratach roślinnych. Z dobrym rezultatem mogą je hodować również amatorzy. Stanowią one ekwiwalent dla świeżych grzybów leśnych. Co zaskakujące - u boczniaka można do­szukać się wielu zalet. Oprócz walorów smakowych boczniak ma znaczne wartości odżywcze. Jest boga­ty w witaminy z grupy B (Bi,B2 i Be), zawiera także duże ilości witaminy PP, niacyny oraz związków mineralnych (potasu, wapnia, sodu, magnezu, żela­za, fosforu, cynku). Nie możemy tu zapomnieć o wartościowym białku, które w około 70% trawio­ne jest przez organizm człowieka. W owocnikach boczniaka wykryto obecność B-D-glukanu, substan­cji, która działa przeciwnowotworowo. Ponadto zawarty w boczniaku kwas foliowy i enzymy powo­dują obniżenie poziomu cholesterolu we krwi.